Sonuçlar

    Türkçe Almanca
    zorunlu kılmak
    {vb}
    nötigen
    {vb} {vi}

    İlişkili Sonuçlar

    Türkçe Almanca
    zorunlu işçi
    {noun}
    der Zwangsarbeiter
    {noun} {m}
    zorunlu olmayan
    {adj}
    entbehrlich
    {adj}
    hoşnut kılmak
    {vb}
    zufriedenstellen
    {vb} {vt}
    zorunlu satış
    {noun}
    der Zwangsverkauf
    {noun} {m}
    namaz kılmak
    {vb}
    beten
    {vb} {vi}
    zorunlu
    {adj}
    zwingend
    {adj}
    zorunlu
    {adv}
    erzwungen
    {adv}
    zorunlu
    {adv}
    gezwungenermaßen
    {adv}
    zorunlu iş
    {noun}
    die Zwangsarbeit
    {noun} {f}
    zorunlu
    {adj}
    unentbehrlich
    {adj}
    zorunlu
    {adj}
    obligatorlsch
    {adj}
    zorunlu
    {adj}
    pflichtig
    {adj}
    zorunlu
    {adj}
    forciert
    {adj}
    zorunlu
    {adj}
    verbindlich
    {adj}
    zorunlu
    {adv}
    obligatorisch
    {adv}
    tabi kılmak
    {vb}
    unterordnen
    {vb} {vt}
    tabi kılmak
    {vb}
    unterwerfen
    {vb} {vt}
    mümkün kılmak
    {vb}
    ermöglichen
    {vb} {vt}
    geçersiz kılmak
    {vb}
    entkräften
    {vb} {vt}